Eetproblemen

Er is veel aandacht voor eten in Nederland, sinds enkele decennia is er naast veel eten voor de meesten ook veel keuze. De commercie heeft ook ontdekt dat we meer geld over hebben voor ons eten. Nieuwe onderzoek resultaten, voedingssupplementen en nieuwe diëten zijn vrijwel dagelijks in het nieuws.

Die grote beschikbaarheid en keuze van voedsel plus de dagelijkse nieuwe informatie over voeding vraagt een hele nieuwe manier van omgaan met eten. En dat blijkt moeilijk te zijn voor ons: Een groot deel van de bevolking wordt dikker, te dik zelfs. De overheid is bang dat obesitas (ernstig overgewicht) binnenkort volksziekte nummer 1 is. Daarnaast wordt een klein, maar sterk toenemend aantal mensen, te mager.

Blijkbaar geeft de toegenomen keuzevrijheid van, en informatie over voedsel nieuwe moeilijkheden. Enkele uitingen van die moeilijkheden zijn:

Niet eten bij baby’s (0 – 1 jaar)

Een moeilijke start voor jullie en je kind kan maken dat het moeilijk is om een passend evenwicht te vinden. Die moeilijke start kan het prematuur geboren van jullie kind zijn, maar ook een “gewone” zware bevalling. Het kan zijn dat de natuurlijke zuigreflex niet (direct) op gang is gekomen, waarbij door zorgen over de gezondheid jullie kind (niet/weinig drinken is snel schadelijk/dodelijk voor een baby) jullie kind niet de mogelijkheid krijgt om zijn eigen reflex en honger te ontdekken.

Niet eten bij jonge kinderen (1 – 6 jaar)

Het kind lijkt wel geen behoefte aan eten te hebben. Bij een vriendje of bij opa/oma eet soms wel meer. Het is dan net alsof eten niet meer leuk is. Ouders hebben hun eigen waarden en normen rond eten. Vaak brengen ze die over op hun kinderen in de vorm van moeten: Je moet je bord leeg eten, je moet groenten eten. Het kind moet van alles en krijgt niet meer de kans om te ervaren dat als ze ’s avonds weinig eten ze ’s nachts honger hebben. Om te ervaren wat ze lekker vinden. Het “moeten” de “strijd” die dan ontstaat die maakt het voor het kind moeilijk of zelf onmogelijk om nog te kunnen luisteren naar de subtiele signalen van zijn eigen lijfje. Haptonomische begeleiding van ouder en kind kan jullie helpen om de weg terug weer te vinden.

Teveel eten en snoepen van kinderen (3 – 12 jaar)

Een snoepje op de geschaafde knie, eten voor de tv, koek mee naar school, gezellig een zak chips bij de tv, gauw even wat chips voor/na de zwemles. Er zijn zoveel momenten in ons dagelijks leven geslopen waarop eten gebruikt word voor iets anders dan voor voeding:  voor de gezelligheid, voor troost, voor het gemak, voor de ondersteuning. Eigenlijk zijn jij en je kind bezig met de eigen subtiele signalen van je lijf weg te eten. Daarnaast heeft ieder kind zijn eigen natuurlijke ontwikkeling. Juist het zorgen maken kan de vrijheid en eigen gezonde ontwikkeling verstoren. Tegen mijn moeder is vroeger wel eens gezegd: “wat is hij dik hè, zielig hè”. Gelukkig heeft mijn moeder in die yijd het lef gehad om zich daar geen zorgen over te hebben. Haptonomie kan je helpen om weer te gaan luisteren naar je eigen lijf.

Niet eten (of hebben van een ziekelijk eetpatroon) bij pubers en volwassenen

Als je geleerd hebt om je voeding aan te passen aan iets wat je wilt / of niet wilt, raak je je eigen balans kwijt. Het contact met de werkelijkheid is weg. Op de lagere school vanaf groep 4 hoor je vooral meiden met gezonde magere lijfjes tegen elkaar zeggen dat de ander te dik is, of te gespierd of te mager. Goed eten is iets heel subtiels, daarvoor moet je heel goed naar het dagelijks ritme van je lijf kunnen luisteren. Met al die invloeden en commentaren van buiten ben je dat subtiele zo kwijt en dan kan je alle kanten op: veel te dun, veel te dik, overgeven. Met haptotherapie kun je weer ervaren wat jou lijf nu te melden heeft en hoe vertrouwd en tegelijk spannend het is om dat te ervaren.

Teveel eten bij pubers en volwassenen

Als volwassen mens (of adolescent) heb je jouw eigen normen en patronen ontwikkeld: Gewoontes waarvan je zelf niet eens door hebt dat jij dat zo doet, of dat het (soms) ook anders  kan. Thuiskomen van je werk, lekker biertje open. ’s avonds voor de tv, beetje vervelen, zakje chips erbij. Uit verveling snoepen, noem het maar op. Deze dingen doe je zonder erbij na te gaan of je er nu echt wel zin in hebt. Dat je suiker in je koffie neemt, prima. vraag jij je wel eens af of je nu één of twee klontjes wilt, proef jij nog wel hoe de koffie smaakt, hoe de chips valt: maak jij nog wel eens contact met je eten? Middels workshops of therapie kan jij durven te gaan ervaren wanneer je honger hebt en wanneer er iets anders speelt. 

Elk van bovenstaande categorieën heeft een eigen specifieke onderliggend mechanisme. Wat echter voor elk van de groepen geld is dat er iets mis is gegaan in het contact: Het contact maken met het eigen lijf, het contact tussen ouders en kinderen en het contact met jezelf. Dat er iets mis gegaan is kan goede redenen hebben: Je hebt een moeilijke (vroeg-) geboorte gehad: je hebt niet de kans gekregen om zelf te ervaren wat honger en verzadiging is. Je krijgt niet de kans om zelf te ervaren wanneer je verzadigd bent of nog honger hebt, bijvoorbeeld omdat je je bord leeg moet eten, autoritaire ouders of juist dat je zelf van nature heel sociaal gevoelig bent. Eten wordt een onderdeel van een machtstrijd, of eten wordt een manier van troost: een snoepje voor het bloeden, om je even goed te voelen, of eten wordt een laatste manier van controlle houden over je eigen leven (en dood).

Wat het ook is, je hebt verleerd (of zelfs niet geleerd) om te ervaren wat de waarde van eten is voor jou en wanneer eten een bijzaak is, wanneer andere dingen belangrijker (zouden moeten) zijn.

Haptonomie & haptotherapie geeft je de gelegenheid om te ervaren wat het je biedt als je dit contact weer aangaat, daarmee wordt het goed omgaan met eten / met jezelf niet gemakkelijker, maar het wordt je wel weer duidelijk wanneer je op de goede weg bent en wanneer niet: je kunt zelf je eigen weg weer vinden binnen de kakafonie van invloeden. Niet makkelijker wel simpeler.

*Heb je vragen, wil je meer weten? Je kunt altijd vrijblijvend contact opnemen